 |
 |
|
|
محمد رضا آراسته ( شنبه 85/9/11 :: ساعت 6:11 عصر)
این چند روزه هر جا رو که نگاه می کنی خبرهاییه. یه طرف دنیا توی انتخابات مخالف های امریکا رای میارن یه جای دیگه، یه جای دیگه یه بخشی از نیروهای اشغالگر از یه کشوری خارج می شن، باز همون طرف ها یه انتخابات برگذار می شه که برای اولین بار توش زن ها هم حق شرکت دارن بعد اون ور ترش یه حزب از یه کشوری دنبال تغییر حکومت کشورشه و ... دنیا جای حرف زیاد داره اما ... نمی خوام در مورد هیچ کدوم صحبت کنم، خودت چه طوری؟! توی این اوضاع که صبح از خواب پا نشده یا باید بری سر کار یا دنبال مدرسه و ظهر بر می گردی خونه و چشمات رو هم نیومده پا می شی و دنبال اضافه کاری یا کلاس فوق برنامه کجا وقت داری حال دوستت رو بپرسی؟ اگه خدای نکرده بهش زنگ بزنی یا بری سراغش مطمئنا باهاش کاری داشتی وگرنه ... اون شاعره می گفت: «دوستی آش دهن سوزی نیست» اما من مطمئنم که طعم دوستی رو نچشیده بوده. من باز هم حافظ رو ترجیح می دم که می گه:«دوستان شرح پریشانی من گوش کنید» دوستم دوستای قدیم
|
||
|
|
فهرست ها |
|
|
|
منوها |
|
|
» درباره خودم «
محمد رضا آراسته
فیروزه یه نگینه، یه نگین برای اون هایی که دوست دارن انگشتر دستشون خالی نباشه. فیروزه یه انگشتره، انگشتری که دوست داره زینت دست دوستاش باشه. فیروزه یه دوسته، یه دوست که می خواد همراه یک عالمه ایرونیه بشه و همه جا با افتخار اسم کشورش رو داد بزنه. فیروزه یه وبلاگه، یه وبلاگ بین تموم وبلاگ های دیگه که با همین حروف صفحشون رو پر می کنن. فیروزه یه یاعلیه بلنده برای پاشدن از روی زمین. » لوگوی وبلاگ « 
» لینک دوستان « درد های نگفته درد های نگفته » لوگوی دوستان «          » آرشیو مطالب « سفیر شهریور 85 مهر پاییز 1385 » جستجو « 
» وضعیت من در یاهو « یــ |
||
